Rekenproject: hypothese 3. Subsidie voor een onwetenschappelijke groep is promotie van pseudo-wetenschap

Ben Wilbrink

rekenproject thuis
hypothese 1: reform-rekendidactiek draait psychologische oorzaken en gevolgen om.
hypothese 2: kernpunten van een goede rekendidactiek zijn bekend
hypothese 3: een onwetenschappelijke groep + een hoop geld => promotie van pseudo-wetenschap
hypothese 4: contextopgaven testen intelligentie
hypothese 5: rekenen gaat niet over verbale kennis, maar is een vaardigheid
hypothese 6: leren denken door rekenen en wiskunde was ooit waar
hypothese 7: ontwikkelingsonderzoek verwaarloost declaratieve kennis (Anderson 2007 hfdst 3)
Richtlijnen voor rekenopgaven
Annotatie De toekomst telt
Annotatie Handboek wiskundedidactiek

Een andere formulering van de stelling: een nieuw instituut voor tien jaar financieren, terwijl er van enige wetenschappelijke ruggegraat geen sprake is, komt in feite neer op het verstrekken van een reclame-budget van die omvang, om een onbestemd product in het basisonderwijs te zetten.

In 1971 is het IOWO met een omvangrijke financiering voor meerdere jaren begonnen met een programma voor radicale herziening van het rekenonderwijs, nadrukkelijk zonder daarbij enige wetenschappelijk onderzoek te willen doen.

Rekenonderwijs is niet geweldig ingewikkeld of complex, dus het is om te beginnen al moeilijk in te zien waarom het zo nodig radicaal zou moeten worden omgegooid. Als dat omgooien bovendien gebeurt op basis van nul komma niks aan theoretisch kader en empirische onderbouwing, is het wel zeker dat er een toren van Babel gebouwd gaat worden. Omdat er toch veel gedl beschikbaar is, is het voeren van een intensief PR-beleid geen enkel probleem, zodat die toren van Babel wel verkocht kan worden aan Nederland.

Ik heb het bovenstaande een beetje cynisch geformuleerd, maar in de kern is het toch wat ik stel dat er in feite in Utrecht is gebeurd, met en rond Hans Freudenthal. De vraag is dus: welke informatie is er beschikbaar die misschien tegen deze stelling pleit.

Er is in 2010 een nieuwe rekenmethode op de Nederlandse markt gekomen: Reken zeker. Een nieuwe methode: daar zal dan wel behoorlijk wat ontwikkelingswerk aan ten grondslag liggen? Er is natuurlijk onderzoek nodig naar de doelmatigheid van deze methode, of is het — gezien de inhoud van deze methode — misschien helemaal niet nodig om eerst ondezoek naar de doelmatigheid te doen?

Stel nu eens dat in 2012 en 2013 blijkt dat leelringen die met deze methode rekenles krijgen, de overige leerlingen met gemak overtreffen op echte reeknsommen, maar bovendien ook op typisch realistische sommen met contexten, handig rekenen en schattend rekenen?

Een voorbeeld uit Israel:

Ron Aharoni (2009). Kinderen leren rekenen. Boom.

• Met een voorwoord van Tom Braams en Rob Milikowski

Ron Aharoni is een hoogleraar wiskunde die geïntrigeerd was geraakt door het rekenonderwijs, en zelf voor de klas is gaan staan. Op basis daarvan is deze rekenmethode geboren, een methode die ook voor ouders geschikt is. Dat moet dan wel een enorm kostbare operatie zijn geweest, over vele jaren?

  http://www.benwilbrink.nl/projecten/hypothese3.htm